Γειά σας. Το όνομα μου είναι Stift. Είμαι ένα μολύβι. Γεννήθηκα χτές και είμαι πολύ μεγάλο. Εμείς τα μολύβια όταν γεννιόμαστε είμαστε πολύ μεγάλα. Καθώς περναεί ο χρόνος ξινόμαστε για να είμαστε μυτερά και γινόμαστε πιο μικρά. Στο τέλος γινόμαστε τόσο μικρά που μας πετάνε στα σκουπίδια. Ενώ εσείς οι άνθρωποι μεγαλώνετε και δεν καταλαβαίνω το λόγο που πεθαίνετε. Αν μεγαλώναμε εμείς τα μολύβια δε θα πεθαίναμε ποτέ. Καμιά φορά δεν προλαβαίνετε καν να μεγαλώσετε και πεθαίνετε. Μάλλον κάτι τρέχει μαζί σας και θά πρεπε να το κοιτάξετε.

Εμένα μ'αρέσει πολύ να γράφω. Στέκομαι πάνω στο χαρτί και κάνω γραμματάκια. Όπως και τώρα. Κι ας ξέρω ότι αυτό με σκοτώνει σιγά σιγά. Ευτύχως είμαι πολύ μεγάλο ακόμα και αργεί αυτή η μέρα. Αυτά που γράφω τα ονομάζω παραμύθια. Δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να τα λέω. Αλλά δεν μου άρεσε καμία άλλη από τις λέξεις που μου έχετε μάθει να γράφω. Απλά δεν ταιρίαζουν. Διαφορετικά είναι πολύ ωραίες όλες οι λέξεις. Ακόμα και οι κακιές. Εξάλλου εγώ για να τις γράφω τις θέλω τις λέξεις. Δεν με νοιάζει πολύ η σημασία τους. Γι αυτο αλλώστε τα λέω παραμύθια αυτά που γράφω. "Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν ειναι ψέματα" είχε γράψει κάποτε ένα μολύβι. Κάπου εδώ θα σταματίσω να γράφω. Δε θέλω να πεθάνω σήμερα. Είναι το πρώτο μου παραμύθι. Στο επόμενο θα σας πώ γι αυτούς που μας κρατάνε για να γράφουμε.


Συγγνώμη για τα ορθογραφικά μου λάθη αλλά είμαι νεογέννητο ακόμα

Ευχαριστώ ^_^